Русско-киргизский словарь - конец

м.

1. аяк, соң, бүткөн жери, учу, акыры;

конец года жыл аягы;

конец палки таяктын учу;

с этого конца улицы на тот конец көчөнүн бул башынан тиги башына;

2. (напр. нитки) учук (жип);

3. перен. разг. (смерть) күн бүтүү, ажал;

4. разг. (расстояние) аралык;

конца краю нет разг. учу-кыйры жок;

в конце концов эң аягында, акыры аягында;

со всех концов туш-туштан;

на худой конец разг. эң кеминде, эң болбогондо, жок дегенде, эң болбоду дегенде;

и дело с концом разг. бүттү, ошону менен бүттү;

сводить концы с концами эптеп-септеп оокат кылуу, эптеп-септеп жеткирүү;

под конец акырында, аягында;

хоронить концы разг. изин жашыруу, изин суутуу;

и концы в воду разг. шыбышын билдирбей кегүү;

без конца тынымсыз, дайым;

до конца акырына чейин;

палка о двух концах темирдин эки башы тең ысык;

один конец разг. баары бир, эмне болсо, ошо болсун.